Volgens de federale wet nr. 345-FZ van 8 december 2010 wordt het recht op een pakket sociale diensten (sociaal pakket) toegekend aan burgers die zijn toegewezen aan federale begunstigden. Vanaf 1 januari 2011 hebben alle houders van sociale pakketten het recht om deze te weigeren en een maandelijkse contante betaling te ontvangen.
instructies:
Stap 1
Bepaal welk deel van het voordelenpakket je gaat opgeven. Volgens de federale wet bestaat het sociaal pakket voor begunstigden sinds 2010 uit drie delen: medicinaal, sanatorium en transport. U kunt ze allemaal weigeren, bijvoorbeeld het recht behouden op gratis medicijnen, maar een geldelijke vergoeding ontvangen in plaats van een spabehandeling. U kunt ook het volledige voordelenpakket vervangen door maandelijkse betalingen.
Stap 2
Neem contact op met het filiaal van het Pensioenfonds van Rusland in uw woonplaats en dien daar een schriftelijke verklaring van afstand van het sociaal pakket in, opgesteld in een standaardformulier. Vermeld onder het kopje "Aanvraag tot weigering van het ontvangen van een reeks sociale diensten (sociale diensten)" uw volledige naam en paspoortgegevens. Als u een wettelijke vertegenwoordiger bent van een minderjarige of een wilsonbekwame persoon, vul dan de daarvoor bestemde velden in met informatie over uzelf en de begunstigde die u vertegenwoordigt.
Stap 3
Geef aan: u weigert een volledig pakket aan sociale diensten of vraagt om een bepaalde sociale dienst (een of twee) te vervangen door contante betalingen. Zet aan het einde van het document een datum en een handtekening waarmee u bevestigt dat u akkoord gaat met de wijziging in de vorm van het verstrekken van sociale diensten, en dat u zich ook bewust bent van de mogelijkheid om de ontvangst van deze diensten in de vorm van sociale voordelen te hervatten (dit vereist een nieuwe aanvraag, die ook is geschreven in het Pensioenfonds van Rusland).
Stap 4
Houd er rekening mee dat u een aanvraag moet schrijven en deze persoonlijk bij de medewerker van het Pensioenfonds moet indienen, schriftelijke weigeringen van buren, familieleden, maatschappelijk werkers, enzovoort, worden niet in behandeling genomen. De uitzondering vormen notariële verklaringen of weigeringen die afkomstig zijn uit plaatsen van vrijheidsbeneming of ziekenhuizen. In deze gevallen moet het document de waarmerkstempels en handtekeningen van het hoofd van het detentiecentrum of een arts bevatten.
