Meer recentelijk, in november 2011, startte president Dmitry Medvedev de overdracht van artikel 129 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie "Smaad" van de categorie criminele naar administratieve. Na zes maanden stelden wetgevers de aanklacht wegens smaad echter opnieuw strafbaar, niet alleen door dit artikel terug te vertalen, maar ook aan te scherpen. De nieuwe wet op smaad in het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie verhoogt aanzienlijk de strafmaat voor personen die worden beschuldigd van het opzettelijk verspreiden van valse informatie.
De originele versie van de nieuwe "oude" wet voorzag zelfs in gevangenisstraffen en dwangarbeid als straffen voor lasterlijke uitlatingen. Op het laatste moment werden ze vervangen door boetes, waarvan de bedragen alle eerder toegepaste sancties overschrijden - de maximale straf voor gewone burgers is gegroeid tot een astronomisch bedrag van 5 miljoen roebel.
De bepalingen van de nieuwe wet roepen natuurlijk een aantal vragen op. Zo zijn de straffen voor rechtspersonen afgezwakt - voor hen is er alleen burgerlijke aansprakelijkheid, waarbij ze alleen kunnen worden gebracht ter vergoeding van morele schade veroorzaakt door de verspreiding van opzettelijk valse informatie over hun activiteiten. Natuurlijke personen zullen naast het burgerlijk recht ook strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld.
Daarnaast wordt een boete van 5 miljoen roebel geheven ten gunste van de staat, maar dit heeft op geen enkele manier invloed op het bedrag van de schadevergoeding voor een burger of organisatie die last heeft van smaad. In het beste geval kunnen ze morele schade verhalen op de lasteraar, waarvan het bedrag onvergelijkbaar lager is dan de boete - zelfs voor de dood van het slachtoffer wordt niet meer dan 1 miljoen roebel vergoed.
Nu geeft het artikel een meer vertakte structuur van het corpus delicti van dit strafbare feit. Het kan verschillende tekens hebben die van invloed zijn op de mate van straf: de manier waarop het misdrijf is gepleegd, de inhoud van lasterlijke verklaringen en, belangrijker nog, tegen wie deze laster was gericht.
Onder de nieuwe wet wordt de verantwoordelijkheid voor onbewezen beschuldigingen tegen rechters, jury's, onderzoekers, ondervragers, openbare aanklagers of gerechtsdeurwaarders apart gezet in een apart artikel. Het zal alleen worden toegepast wanneer laster verband houdt met het onderzoek of de behandeling van een specifieke zaak voor de rechtbank, evenals de uitvoering van een gerechtelijke handeling. Tegelijkertijd moet de beschuldigde een boete van 2 miljoen roebel betalen voor laster van een rechter, jury of andere deelnemer aan de procedure, en slechts 1 miljoen roebel voor het uitspreken van alle andere deelnemers aan de zaak.
