Persoonlijke fouillering is een element van het waarborgen van de veiligheid van burgers door de politie. Het heeft tot doel objecten op te sporen die kunnen worden gebruikt of al zijn gebruikt om een administratieve overtreding te begaan. Zoals in elk ander geval van interactie met vertegenwoordigers van de wet en de orde, moet u niet alleen uw plichten, maar ook uw rechten kennen.
Het fouilleren van het lichaam moet niet worden verward met screening bij het betreden van grote evenementen of beveiligde gebieden. De eerste optie is verplichte actie, onderzoek naar voorwerpen van het strafbare feit. De tweede is een vrijwillige handeling, als je weigert het te doen, wordt je gewoon niet toegelaten tot een bepaald gebied. Persoonlijk onderzoek is een direct onderzoek van een persoon en de dingen die hij draagt.
Persoonlijke zoekprocedure
Het fouilleren van het lichaam impliceert geen voorafgaande ontvangst van documenten, sancties (zoals een huiszoekingsbevel) en schending van de structurele integriteit van dingen (bijvoorbeeld het doorknippen van de voering van kleding). Naast de politie hebben de FSB, de douanedienst, de drugscontroledienst, enz. Het recht om het uit te voeren Volgens deel 4 van artikel 5 van de federale wet "Op de politie" moet u voordat u begint worden uitgelegd uw rechten en de reden van de inspectie. Om deze procedure uit te voeren, is zelfs een vermoeden van de politie dat u de voorwerpen van het strafbare feit bij u heeft (giftige, radioactieve stoffen, munitie, drugs, enz.) voldoende.
Lichaamsonderzoeken kunnen alleen worden uitgevoerd door iemand van hetzelfde geslacht als jij. Tijdens de huiszoeking is de aanwezigheid van twee getuigen van hetzelfde geslacht verplicht. Bovendien mogen politieagenten geen getuigenverklaringen afleggen: het moeten burgers zijn die niet geïnteresseerd zijn in de uitkomst van de zaak en meerderjarig zijn. Er wordt een protocol opgesteld over een persoonlijke fouillering (evenals een inspectie van persoonlijke bezittingen of een voertuig), of een soortgelijke aantekening wordt gemaakt in het arrestatieprotocol. Na ondertekening heeft u het recht om een kopie van het protocol te ontvangen. Het is raadzaam om dit te doen zodat het protocol niet zonder uw medeweten "overwoekerd" wordt met toevoegingen.
Bovenstaande punten kennen een aantal nuances. Zo is een politieagent niet verplicht om een kopie van het huiszoekingsprotocol te verstrekken als u hier niet om wordt gevraagd. Als er een video of foto van de inspectie is gemaakt, moet het protocol de nodige markering daarover bevatten. In uitzonderlijke gevallen (bij een vermoeden dat u een wapen heeft) kan de huiszoeking zonder getuigen plaatsvinden. De wet voorziet nog niet in een duidelijke bewoording van uitzonderingsgevallen, maar de politiefunctionaris is wel verplicht om in het protocol duidelijk te onderbouwen waarom de huiszoeking zonder getuigen is uitgevoerd.
Belangrijke punten
Een huiszoeking wordt uitgevoerd wanneer de politie reden heeft om aan te nemen dat een persoon voorwerpen heeft die kunnen worden gebruikt voor het plegen van strafbare feiten. Dit zijn drugs, wapens, munitie, explosieven, radioactieve en giftige stoffen. Om te verwijzen naar de procedure voor politieagenten, is zelfs een eenvoudig vermoeden van de aanwezigheid van dergelijke objecten in een persoon voldoende.
Helaas zijn er geen speciale regels over de inhoud van de keuring zelf. Hier kunt u alleen verwijzen naar deel 3 van artikel 1.6 van het Wetboek van Administratieve Delicten van de Russische Federatie dat bij het gebruik van maatregelen van administratieve dwang acties (of passiviteit) die de menselijke waardigheid vernederen niet zijn toegestaan.
