Voor het afleggen van een valse getuigenis in de rechtbank wordt de getuige bedreigd met strafrechtelijke vervolging op grond van artikel 307 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie. In dit geval is een vereiste dat de persoon zich bewust is van de valsheid van de afgelegde getuigenis.
Het afleggen van een valse getuigenis voor de rechtbank is een ernstige onrechtmatige daad die kan leiden tot een verkeerde, onwettige beslissing. Daarom voorziet artikel 307 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie in aansprakelijkheid voor deze handeling. In het bijzonder kan een persoon worden beboet tot 80.000 roebel, arrestatie tot drie maanden, correctionele arbeid voor een periode van maximaal twee jaar. In dit geval moet opzettelijk een valse getuigenis worden afgelegd, dat wil zeggen dat de getuige duidelijk moet begrijpen dat de hem verstrekte informatie onbetrouwbaar is. Indien de getuige zelf niet vermoedt dat de getuigenis niet strookt met de werkelijkheid, is vervolging volgens de gestelde norm uitgesloten.
Kan er een zwaardere straf worden opgelegd voor willens en wetens valse getuigenissen?
Als de opzettelijk valse getuigenis van een persoon in de rechtbank gepaard gaat met het plegen van een ernstig, met name ernstig misdrijf door dezelfde persoon, wordt vervolging al uitgevoerd op grond van deel 2 van artikel 307 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie. Deze norm veronderstelt een zwaardere straf, daarom kan de persoon die op grond van deze norm voor het gerecht wordt gebracht, worden veroordeeld tot dwangarbeid tot vijf jaar, en ook tot vijf jaar gevangenisstraf. Deze sanctie houdt geen rekening met de straf die zal worden opgelegd voor de zeer ernstige, in het bijzonder ernstige misdaad, waarvan de aanwezigheid gepaard ging met meineed.
Hoe strafrechtelijke aansprakelijkheid te vermijden bij het plegen van deze handeling?
De hiervoor genoemde norm van het strafrecht voorziet ook in de mogelijkheid van vrijstelling van aansprakelijkheid voor het willens en wetens afleggen van een valse getuigenis. Om dit te doen, moet de getuige de rechtbank vóór de beslissing informeren over de inconsistentie van de geldigheid van de door hem verstrekte informatie. In dit geval treden er geen negatieve gevolgen op in de vorm van een onrechtvaardig vonnis, daarom wordt de straf volgens deze norm niet opgelegd, de persoon wordt ontheven van verantwoordelijkheid. Er moet aan worden herinnerd dat de aangifte van de valsheid van de getuigenis juist moet plaatsvinden voordat de beslissing ten gronde wordt genomen, omdat anders de getuige alsnog wordt vervolgd en de bekentenis simpelweg wordt beschouwd als een verzachtende omstandigheid die op geen enkele manier vrijgesteld van straf. De mogelijkheid om de verantwoordelijkheid voor deze handeling te ontlopen wordt direct aangegeven in de voetnoot bij de inhoud van artikel 307 van het Wetboek van Strafrecht.
