Ouders zijn verplicht hun kinderen op te voeden en te ondersteunen zolang ze het nodig hebben en de werkende leeftijd nog niet hebben bereikt. De situatie wordt het tegenovergestelde in het geval van het verlies van de arbeidsgeschiktheid van de ouders.
De wettelijke verantwoordelijkheden van kinderen jegens hun ouders
Artikel 87 van de gezinswet van de Russische Federatie stelt dat kinderen verplicht zijn om voor gehandicapte ouders te zorgen als ze hulp nodig hebben. Als beide partijen niet tot een dergelijke onderlinge overeenstemming zijn gekomen, wordt de kwestie van de betaling van de alimentatie en de hoogte daarvan via de rechter beslist. Alimentatie moet elke maand in een vast bedrag worden betaald. Het bedrag wordt bepaald rekening houdend met de financiële situatie van de ouders, rekening houdend met het materiële vermogen van weerbare kinderen.
In de rechtbank wordt gekeken naar de materiële mogelijkheden van alle kinderen van de ouder, ondanks het feit aan wie de vorderingen tot betaling van alimentatie oorspronkelijk waren gericht.
Als de ouders niet hebben deelgenomen aan de opvoeding van kinderen, en dit feit is tijdens de gerechtelijke procedure aan het licht gekomen, en ook hun ouderlijke rechten ontnomen, dan kunnen ze geen aanspraak maken op kinderbijslag. De rechtbank kan volwassen kinderen verplichten de extra kosten van de ouders te betalen in geval van ernstige ziekte, letsel van de ouder of de geldelijke kosten van het inhuren van een verzorger voor de ouder. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van de burgerlijke staat, financiële situatie en andere criteria van het kind.
Een gevoel van plicht jegens ouders
Als het gaat om een welvarend, hecht gezin, komt het in de regel niet tot een rechtszaak over de betaling van alimentatie. Na het bereiken van de werkende leeftijd zullen kinderen er zelf naar streven om hun ouders te ondersteunen, niet alleen fysiek, maar ook materieel. De opvoeding van kinderen speelt hierbij een belangrijke rol. Ouders moeten het kind van jongs af aan bijbrengen dat ze barmhartig en meelevend moeten zijn, hulp moeten bieden aan hun geliefden en familieleden, opdat goedheid met goed wordt beloond. En als volwassene zal het kind zich zeker herinneren hoeveel ouders voor hun kind hebben gedaan, hoeveel nachten ze niet sliepen, hoeveel ze leerden en scholden, zorgden, voorzagen en investeerden.
Afkeren van ouders op hoge leeftijd, wanneer ze hulpeloos en zwak zijn geworden, is een uiting van ondankbaarheid en harteloosheid.
Onverschilligheid bij het opvoeden van een kind
Er zijn andere situaties waarin de vader niet bij zijn gezin woonde, alimentatie vermeed, geen giften deed en op geen enkele manier deelnam aan de opvoeding. Er kan dan geen sprake zijn van alimentatie of bijstand aan een gehandicapte ouder, ook niet als de persoon een biologische vader is. Zijn bijdrage aan het kind is nul. De getuigenis van de moeder en het kind alleen is niet voldoende in de loop van het proces; documenten zijn nodig om het niet betalen van alimentatie en het stilzitten van de ouder te bewijzen.
