Het burgerlijk huwelijk wordt niet erkend door de staat, met zeldzame uitzonderingen. Daarom heeft de verdeling van goederen die tijdens de eigenlijke huwelijksrelatie is verkregen, zijn eigen kenmerken en nuances.
Er is geen definitie van "burgerlijk huwelijk" in het familierecht. Het is gebruikelijk dat de mensen dit woord het samenwonen van een man en een vrouw noemen zonder relaties te registreren bij de burgerlijke stand. Een huwelijk dat het ontstaan van rechten, plichten en rechtsgevolgen met zich meebrengt, wordt alleen erkend door officiële inschrijving bij de burgerlijke stand.
Rechten van echtgenoten bij de verdeling van eigendom
De wet bepaalt dat de rechten van echtgenoten op in het huwelijk gekochte goederen als gelijk worden erkend. Het maakt niet uit op wiens naam het onroerend goed is gekocht, en het maakt niet uit of een van de echtgenoten om een goede reden niet werkte of zich bezighield met het huishouden en het opvoeden van kinderen. In ieder geval hebben man en vrouw dezelfde rechten op bezittingen.
Onder gezamenlijk eigendom wordt verstaan alle roerende en onroerende zaken, contanten, bankrekeningen, aandelen, aandelen en andere zekerheden, salaris en inkomsten uit overige werkzaamheden.
Een uitzondering is het contractuele regime van eigendom. Dit betekent dat de man en vrouw, vóór het huwelijk of het hebben van een huwelijksrelatie, een huwelijkscontract vormen. Hij bepaalt de procedure voor de verdeling van goederen bij scheiding, evenals het bezit en het gebruik ervan tijdens het samenleven.
Sectie van dingen gekocht in een burgerlijk huwelijk
Gelijkheid geldt alleen voor geregistreerde huwelijken. De verdeling van goederen die zijn verkregen zonder stempel in het paspoort is niet voorzien in het familierecht. Ondertussen zijn er in de rechtbanken steeds meer rechtszaken wanneer de zogenaamde echtgenoten proberen het gezamenlijk verkregen vermogen te verdelen. Op dergelijke rechtsbetrekkingen zijn de normen van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie van toepassing.
Burgerlijke man en vrouw hebben slechts twee opties voor de verdeling van eigendom. Als het onroerend goed door de echtgenoten in gelijke delen is gekocht en voor elk van hen is geregistreerd, wordt het verdeeld volgens de regels voor de verdeling van het gemeenschappelijk vermogen van de eigenaren. Dit geldt in de regel alleen voor onroerend goed. Een voorbeeld is een deel van een perceel dat eigendom is van voormalige samenwonenden. Elk van hen kan alleen aanspraak maken op het aandeel dat is vastgesteld door het titeldocument.
Als het onmogelijk is om het onroerend goed in natura te verdelen of er een aandeel van te scheiden, moet u beslissen over de verkoop en verdeling van de fondsen. Voor velen is deze optie niet altijd acceptabel, omdat het de eigenaar van zijn eigendom berooft.
Als het ding is gekocht op naam van een van de "burgerlijke" echtgenoten, heeft de tweede niet het recht om het op te eisen. Deze regel is van toepassing op alle roerende en onroerende goederen, evenals huishoudelijke apparaten, meubels, enz.
Waarom je een huwelijk op tijd moet registreren
Volgens de bepalingen van het familierecht van de Russische Federatie heeft de rechtbank bij het verdelen van het gemeenschappelijk vermogen van een man en vrouw het recht om het beginsel van gelijkheid van aandelen te negeren als de rechten van jonge kinderen worden geschonden. De rechtbank heeft het recht om meer goederen toe te wijzen aan de echtgenoot bij wie de kinderen wonen dan wettelijk is bepaald.
Bij de verdeling van goederen na het zogenaamde "burgerlijk huwelijk" wordt helemaal geen rekening gehouden met de rechten van gewone kinderen. Alimentatie en erfrecht, daar kan een uit samenwonen geboren kind aanspraak op maken. Om deze reden is het niet de moeite waard om de toekomst van kinderen te riskeren en moet de relatie tijdig worden geregistreerd.
Een uitzondering
Burgers die in feitelijke echtelijke relaties leefden die ontstonden vóór 8 juli 1944 (de dag van de release van het decreet van het presidium van de Opperste Sovjet van de USSR, waarbij het burgerlijk huwelijk werd afgeschaft), hebben het recht om eigendom te delen als echte echtgenoten. Tot die datum werd het gezamenlijk huishouden of trouwen in de kerk als officieel huwelijk erkend. Deze bepaling van de wet wordt tegenwoordig uiterst zelden gebruikt en vooral in erfzaken, en niet bij de verdeling van eigendom.
