Voor een beginnende specialist, en op elk gebied van activiteit, worden de eerste stappen altijd geassocieerd met het maken van fouten. Advocaten zijn geen uitzondering. Zo geven bijvoorbeeld veel eminente verdedigers van het recht en de wet toe dat ze hun professionele activiteiten begonnen met domme en ongepaste fouten, die ze nu zelfs grappig vinden om te onthouden. Daarom is het zo belangrijk voor een advocaat om niet alleen de wetgeving goed te kennen, maar ook enkele regels, als je ze zo mag noemen, van het initiële werk en de praktijk.
De meest voorkomende fout van een jonge advocaat is dus een onjuiste inschatting van de eigen sterke punten. Dit geldt zowel voor het feit dat hij te veel zaken op zich neemt, als het feit dat hij de hoeveelheid werk niet correct kan benaderen.
Ik moet zeggen dat het niet verwonderlijk is dat een beginnende beoefenaar meerdere taken tegelijk op zich neemt. Dit kan door verschillende redenen tegelijk worden gemotiveerd.
Eerste reden:
De kersverse advocaat is van mening dat hoe eerder hij het "noodzakelijke" aantal zaken oppakt, hoe eerder zijn collega's hem serieuzer zullen behandelen. Maar als je erover nadenkt, is de hoeveelheid dan zo belangrijk? Moet kwaliteit niet voorop staan? Natuurlijk is het. Ongeacht hoeveel zaken er tegelijkertijd in de handen van een advocaat zijn, alleen zijn vermogen om zijn werk vakkundig te doen zal uiteindelijk worden toegeschreven aan zijn positieve praktijk.
Tweede reden:
Bij een negatieve ervaring zal een jonge advocaat niet meer kunnen rechtvaardigen dat enige praktijk goed is. Helaas bestaat een dergelijke definitie voor rechtszaken niet. Er zijn of juridische overwinningen en vrijspraak, of er is niets. Daarom wordt het een jonge specialist niet aanbevolen om zijn tijd te verspillen aan een groot aantal taken. Het is beter om er een te kiezen, zij het geen "grote" daad, waarin de overwinning mogelijk lijkt. Het is niet nodig om te dramatiseren en te hopen dat de advocaat, door een complexe zaak aan te pakken, zoals in een film, deze met gemak zal winnen en beroemd zal worden. Helaas suggereren statistieken het tegenovergestelde: dit gebeurt niet vaak.
derde reden:
Een andere veelgemaakte fout die nieuwkomers maken, is te veel hoop stellen in de rechterlijke macht. In de regel hoopt elke beginnende advocaat dat de rechter zich even diep in de kern van het probleem kan verdiepen als de advocaat zelf. Houd er echter rekening mee dat dit voor een rechter een zaak is uit de categorie "een van de talloze". Daarom komt het soms voor dat de rechter niet zoveel tijd besteedt aan het oplossen van deze of gene kwestie als de advocaat zou willen. Als gevolg hiervan zal enige teleurstelling niet lang op zich laten wachten. Je moet hier ook klaar voor zijn, aangezien een advocaat, zelfs een beginner, gewoon geen tijd heeft voor frustratie.
vierde reden:
De belangrijkste "overtreding" die een nieuw geslagen specialist kan begaan, is overmatig zelfvertrouwen. Het probleem is dat velen, die van de universiteit komen, er zeker van zijn dat hun kennis en ervaring veel groter en frisser is dan die van de meeste van hun collega's. Dit geeft hen een zekere mate van vertrouwen, wat nadelig is voor het aangaan van persoonlijke relaties en het smeden van verbindingen met andere advocaten en mensenrechtenverdedigers. In de regel is het moeilijk voor dergelijke persoonlijkheden in wetgevende instanties om met elkaar om te gaan, omdat de praktijk leert dat zelfs de meest zelfverzekerde specialist het recht heeft om fouten te maken, en daarom moet je niet te arrogant zijn.
