De woorden "misdaad" en "misdrijf" worden vrij vaak gehoord. Bovendien kan zelfs iemand die deze termen in spraak gebruikt, niet altijd duidelijk formuleren wat ze betekenen. Dit geldt met name voor delicten. Ondertussen wordt deze definitie in de juridische literatuur voldoende gedetailleerd beschreven.
Een strafbaar feit wordt in de literatuur terecht een maatschappelijk schadelijke handeling genoemd waarvoor een bekwame proefpersoon wettelijke verantwoordelijkheid moet dragen. Zowel een persoon als een organisatie kan als subject optreden. In dit geval kan de verantwoordelijkheid alleen worden gedragen door degenen die, op de door de wet voorgeschreven wijze, als bekwaam worden erkend. Kan elke actie die gevaarlijk is voor de samenleving als geheel of voor individuele burgers als een misdrijf worden beschouwd? Nee. Dat is alleen zo als het aan bepaalde voorwaarden voldoet. Allereerst moet de handeling schadelijk of gevaarlijk zijn voor de samenleving. Het tweede onderscheidende kenmerk van een strafbaar feit, zoals de naam van dit fenomeen al aangeeft, is dat het in strijd is met wettelijke normen. Een van de belangrijkste kenmerken van een misdrijf is schuld. De handeling zelf wordt bestraft, dat wil zeggen dat de handeling wordt erkend als een misdrijf of een administratieve overtreding op de door de wet voorgeschreven wijze, waarvoor bepaalde sancties worden opgelegd. De soorten straffen zijn strikt gereguleerd. Als het misdrijf als misdrijf wordt erkend, wordt de straf bepaald door het Wetboek van Strafrecht, dat duidelijk aangeeft voor welke illegale handelingen bepaalde soorten straffen zijn voorzien. Als de overtreding wordt erkend als een administratieve overtreding, worden de sancties of nadelige gevolgen ervan bepaald door het Wetboek van Administratieve overtredingen. Een van de belangrijkste onderdelen van een strafbaar feit is de wettelijke aansprakelijkheid ervoor. Als die verantwoordelijkheid er niet is, is er geen sprake van een misdrijf. Zulke momenten zijn en zijn er in de geschiedenis: bijvoorbeeld wanneer sommige rechtsnormen niet meer gelden, terwijl andere nog niet ontwikkeld zijn, zoals in tijden van oorlogen of revoluties. Een misdrijf is een gepleegde handeling of nalatigheid. Om wettelijke aansprakelijkheid te laten ontstaan, moet de gedraging worden gepleegd. Gedachten en bedoelingen kunnen niet worden onderworpen aan wettelijke aansprakelijkheid. In dit geval wordt onder passiviteit verstaan de passiviteit van een persoon of organisatie, die heeft geleid tot schending van iemands rechten. Een voorbeeld is het niet betalen van loon aan werknemers, het niet verlenen van hulp aan een persoon in een gevaarlijke situatie, etc. Wanneer kan iemand schuldig worden bevonden aan een strafbaar feit? Als hij in staat is om zijn acties en hun gevolgen te realiseren. Als een persoon niet op de hoogte is van zijn daden, kan hij niet schuldig worden bevonden. Een jong kind of een geesteszieke persoon kan niet worden erkend als dader omdat ze niet op de hoogte zijn van hun acties en daarom niet verantwoordelijk voor hen kunnen worden gehouden. De rechtspraktijk kent ook veel gevallen van reflexhandelingen die de proefpersoon niet heeft kunnen realiseren of voorkomen. Deze acties leken op overtredingen, maar konden wettelijk niet als zodanig worden erkend.
