Naast artsen van verschillende specialisaties, bewaakt een heel team van mid-level medische werkers - verpleegkundigen, paramedici, verplegers - de gezondheid van mensen. Hun hulp is van onschatbare waarde, de effectiviteit van medische procedures, de toestand van postoperatieve patiënten, steriliteit van medische hulpmiddelen en nog veel meer hangen af van de professionaliteit en nauwgezetheid van deze mensen.
Paramedicus
Het woord "paramedicus" betekent letterlijk "velddokter", zoals de militaire arts in Duitsland werd genoemd, die de gewonden in het veld behandelde. Een paramedicus is een specialist met een secundaire medische opleiding. Hij heeft het recht om zelfstandig een diagnose te stellen en een behandeling uit te voeren, de patiënt, indien nodig, door te verwijzen naar een enge specialist en ziekteverlof uit te schrijven.
Het is het recht op zelfdiagnose dat een paramedicus onderscheidt van verpleegkundigen of verpleegkundigen die dit recht niet hebben. Daarom kan een paramedicus soms een arts vervangen, bijvoorbeeld in een ambulancedienst of in regio's ver van gecentraliseerde medische instellingen. De paramedicus neemt ook sanitaire en hygiënische en preventieve maatregelen om de incidentie te verminderen, biedt hulp tijdens de bevalling en kan verschillende laboratoriumtests en -procedures uitvoeren. Hij ontvangt medische afspraken en leidt de acties van de junior staf.
In feite is een paramedicus niet anders dan wijktherapeuten en huisartsen. Vaak werken paramedici in de medische eenheden van de militaire formatie, in de gezondheidscentra van luchthavens, treinstations of zeehavens, in de reddingsdienst. Vaak is het de paramedicus die eerste hulp moet verlenen, wat levens kan redden.
Het beroep paramedicus behoort tot een hoger niveau van het middelbaar beroepsonderwijs, in tegenstelling tot verpleegkundige die een basisniveau heeft behaald. Het beroep kan worden beheerst in medische scholen of hogescholen, de duur van de studie is 3 jaar en 10 maanden. Na ontvangst van het juiste document heeft de nieuwe specialist het recht om te werken als verloskundige, doktersassistent, laboratoriumassistent of medisch assistent. Hij kan de categorie upgraden door een opfriscursus te volgen.
Verpleegkundige
Verpleegkundigen en verpleegkundigen kunnen niet zelfstandig onderzoek, diagnose en behandeling uitvoeren. Ze volgen alleen de instructies van een arts, waaronder een paramedicus, op en helpen bij het uitvoeren van de noodzakelijke behandeling. Uiteraard zijn ze bij afwezigheid van een arts verplicht medische hulp te verlenen aan het slachtoffer in een levensbedreigende toestand.
Verpleegkundigen voeren procedures uit, controleren de dosering en het tijdstip van inname van medicijnen en bezoeken patiënten regelmatig voor thuisbehandeling. Ze bieden infectieuze veiligheid, dat wil zeggen, ze voldoen aan de regels van asepsis, ze bewaren, verwerken, steriliseren en gebruiken medische producten op de juiste manier. Verpleegkundigen helpen wanneer een arts operaties uitvoert op poliklinische of klinische basis. Ze kunnen de eenvoudigste laboratoriumtests uitvoeren en hun resultaten evalueren, onder toezicht van een arts, bloedtransfusies uitvoeren en infusietherapie uitvoeren die door een arts is voorgeschreven.
De verpleegster organiseert het vervoer van zieken en gewonden, doet onderzoek naar tijdelijke invaliditeit, voert medische begeleiding uit van zuigelingen en gehandicapten. Haar taken zijn onder meer apotheekobservatie van bevolkingsgroepen, preventieve vaccinaties. Daarnaast houden verpleegkundigen medische dossiers bij.
Verpleegkundigen hebben heel wat profielen: wijkverpleegkundige, huisartsverpleegkundige, bewaker (afdeling), procedureverpleegkundige, kleedkamerverpleegkundige, anesthesioloog, operatieverpleegkundige, SEH-verpleegkundige, voeding, gezondheidsbezoeker, etc.
De specialiteit "Verpleegkunde" wordt behaald in medische hogescholen. De termijn voor het beheersen van dit programma is 2 jaar en 10 maanden.
