Gevallen over de inning van achterstallige alimentatie en over de vaststelling van het bedrag van deze betalingen worden door de kantonrechter behandeld. Het zijn deze gerechtelijke instanties die dergelijke familierechtelijke geschillen beslechten, ongeacht de hoogte van de genoemde vorderingen.
Bij het indienen van een aanvraag bij de justitiële autoriteiten met een vordering tot invordering van alimentatie is het van belang om de rechtsmacht van de betreffende zaak goed vast te stellen. Als de eiser de rechterlijke autoriteit ten onrechte kiest, kan de vordering wegens onbevoegdheid van een bepaalde zaak worden teruggestuurd naar deze rechtbank. Bij het kiezen van een bepaalde rechtbank is het belangrijk om niet alleen het niveau ervan in het rechtssysteem van de Russische Federatie te bepalen, maar ook de territoriale jurisdictie. Elke rechtbank aanvaardt en beoordeelt de vorderingen van personen die strikt op een bepaald grondgebied wonen (in de regel in een specifieke nederzetting, administratieve regio of in een gerechtelijk gebied). Tegelijkertijd is de definitie van territoriale bevoegdheid gebonden aan de woonplaats van de verweerder, hoewel er uitzonderingen zijn op deze regel.
Hoe bepaal je de hoogte van de rechtbank die alimentatiegeschillen beslecht?
Alimentatiezaken hebben naar hun juridische aard betrekking op geschillen die voortvloeien uit familierechtelijke betrekkingen. Het burgerlijk procesrecht verwijst dergelijke geschillen naar de bevoegdheid van de magistrates' courts, en de omvang van de vorderingen heeft in dit geval geen juridische betekenis. De magistrates' courts behandelen alle familierechtelijke zaken, behalve gevallen van vaststelling van vaderschap, ontneming of beperking van ouderlijke rechten en nietigverklaring van het huwelijk. Tegelijkertijd wordt de limiet van vijftigduizend roebel die is vastgesteld voor civiele geschillen niet toegepast, waarna de zaak wordt onderworpen aan de jurisdictie van de rechtbank, aangezien we het in dit geval hebben over een familierechtelijk geschil.
Hoe de territoriale bevoegdheid bepalen bij het aanvragen van alimentatie?
De algemene regel voor het bepalen van de territoriale bevoegdheid is de noodzaak om een vordering in te dienen bij de rechtbank op het grondgebied van de woonplaats van de verweerder. Met andere woorden, de eiser voor de invordering van alimentatie, meestal de moeder van het kind, moet de nieuwe woonplaats van de schuldenaar vinden en bepalen in welk arrondissement het bijbehorende adres ligt. Maar de specificiteit van dergelijke gevallen ligt in het feit dat de alimentatiebetaler zich vaak verbergt voor verplichtingen jegens zijn kinderen, van werk- en verblijfplaats verandert. Daarom voorziet de proceswetgeving in een uitzondering voor dergelijke geschillen in de vorm van het recht van de eiser om een vordering in te dienen bij de rechtbank van zijn woonplaats. Onder woonplaats wordt in dit geval verstaan het adres van officiële inschrijving (volgens het merkteken in het paspoort).
