Mensen van de oudere generatie, die hun arbeidsactiviteit begonnen in de dagen van de Sovjet-Unie, herinneren zich nog wat de "kinderloosheidsbelasting" is, het werd ook "betaling voor vrijgezellen" genoemd. Het werd ingehouden op de salarissen van alleenstaande en kinderloze mannen en vrouwen en vormde 6% van het ontvangen inkomen. Ooit werd deze belasting afgeschaft, in strijd met de Grondwet, maar de laatste tijd wordt er weer gesproken over de invoering ervan.
instructies:
Stap 1
De kinderloosheidsbelasting, die werd betaald door alleenstaande, alleenstaande en kinderloze burgers, werd ingevoerd door het decreet van het presidium van de Opperste Sovjet van de USSR van 21 november 1941. Het was een toeslag op de inkomstenbelasting. Na de goedkeuring van de resolutie van de Hoge Raad van de RSFSR van 7 december 1991, werd de belasting op kinderloosheid afgeschaft en begonnen burgers persoonlijke inkomstenbelasting te betalen op de inkomstenbelasting, die niet langer een dergelijke discriminerende belasting omvatte.
Stap 2
De laatste tijd hoor je echter steeds vaker voorstellen voor de terugkeer ervan. Het initiatief om een belasting in te voeren voor alle kinderloze burgers ouder dan 20 jaar werd genomen door de afgevaardigden van Chelyabinsk, en achter hen sprak het hoofd van de synodale afdeling van de Russisch-orthodoxe kerk over de noodzaak om een belasting in te voeren op kinderloze en kleine kinderen. Aartspriester Dimitri Smirnov noemt dergelijke betalingen een compensatie voor onwil of fysiek onvermogen om 'de prestatie te leveren om kinderen te krijgen'.
Stap 3
In feite wordt een dergelijke vergoeding nog steeds in verkapte vorm geheven, aangezien burgers die kinderen hebben wettelijk recht hebben op belastingaftrek voor elk kind. Het bedrag van deze aftrek is echter zodanig dat alleen die ouders die letterlijk elke cent op hun rekening hebben, deze gebruiken. Voor één en twee kinderen zijn ouders vrijgesteld van het betalen van inkomstenbelasting van het bedrag van 1400 roebel, voor drie - van het bedrag van 3000 roebel, dat is 182 en 390 roebel per maand. Desalniettemin hebben kinderloze burgers dergelijke voordelen niet en betalen ze regelmatig volledige inkomstenbelasting.
Stap 4
Roekeloze voorstellen voor een belasting op kinderloosheid kunnen de grondwettelijke rechten van veel burgers schenden, inclusief die gehuwde paren, en hun aantal is 15% van het totale aantal dat om medische redenen eenvoudigweg geen kinderen kan krijgen. Het is openlijk discriminerend en verdeelt burgers in twee groepen: zij die kinderen hebben en zij die geen kinderen hebben. Bovendien beperkt het het recht van een burger op keuzevrijheid - het hebben of niet krijgen van een kind. Deze keuze kan onder meer te maken hebben met lage inkomens, die na invoering van de belasting nog lager zullen worden.
Stap 5
Bovendien zal deze belasting een extra financiële last worden voor die kinderloze paren die proberen een kind te baren via een vrij dure IVF-procedure. Als ze worden aangenomen, moeten ze, om belastingbetalingen te voorkomen, ook medische documenten overleggen waaruit blijkt dat ze geen kinderen kunnen krijgen. En dit is een directe schending van artikel 23 van de Grondwet 23, waarin het recht van burgers op onschendbaarheid van de geheimen van hun privéleven wordt vastgelegd. De juridische onwetendheid van dergelijke populistische beslissingen wordt bevestigd door vele tegenstrijdigheden met de huidige wetten, waaronder de federale wet "On persoonsgegevens" en artikel 13 van de federale wet "Over de grondbeginselen van de bescherming van de gezondheid van burgers in de Russische Federatie", die de veiligheid van medische geheimen.
